از سالیان سرد و سیاه رژیم ستم شاهی تا دربند شدن فرزندان مان بعد از انقلاب و کشتار دهه شصت همراه و همگام بودیم با دیگر مادرانی که درد مشترکی برقلب بزرگشان سنگینی می کرد. سر انجام قلب پرشور مادر محسنی همراه و همگام ما دور از ایران و خاوران از حرکت باز ایستاد. اما سیر حرکت مادران در احقاق حقوق فرزندان جانباخته شان هیچ گاه باز نخواهد ایستاد، اگرچه فقدان او ضربه سهمگینی بر مبارزات مادران  خواهد بود. تا هریک از ما هستیم و باشیم مبارزه جریان خواهد داشت .

مادر لطفی و جمعی از مادران خاوران
دوشنبه هجده آبان ١٣٨٨ برابر با ۹ نوامبر ٢٠٠۶